Μπήκε η Μεγάλη Εβδομάδα με τις γκρίνιες : δε μου αρέσουν οι
εκκλησιές, οι παπάδες, οι γριές, τα πένθιμα, τα βεγγαλικά, οι λαμπάδες, οι
μαγειρίτσες, τα κοκορέτσια, ο Γαϊτάνος , τα ξέκωλα στην Ανάσταση, τα κλαρίνα,
τα αυγά κι ό,τι άλλο βάζει ο νους.
Εγώ πάλι, πρώτη από όλους στην γκρίνια, ψοφάω για Πάσχα! Κι
ας γκρινιάζω!
Θα φύγω σε λίγο για να πάω στην εκκλησία. Θα πάω πέρα από το
κομμάτι της θρησκείας. Δεν είναι ανάγκη να πιστεύουν όλοι στον Ίδιο…
Θα πάω και για να θυμηθώ. Να συγκινηθώ.
Να θυμηθώ τι ήμασταν 25 και 30 χρόνια πριν. Αθώοι. Μικροί.
Που περιμέναμε το Πάσχα πώς και τι!
Πριν αλλοτριωθούμε, πριν μας κλέψουν τα όνειρα, πριν
προσγειωθούμε κάποιοι στην πραγματικότητα, πριν καβαλήσουμε κάποιοι άλλοι το
καλάμι του εγωισμού και της ξερολίασης, πριν αρχίσουν τα μίση τα πάθη οι
αλληλοσπαραγμοί, οι κυνισμοί, το κυνήγι της επιβίωσης!
Τότε που περιμέναμε την Λαμπάδα, τα παπούτσια, τα
σοκολατένιο αυγό και προσευχόμασταν να είναι το πιο μεγάλο που υπάρχει!
Που μας έλεγαν σαν παραμύθι οι γιαγιάδες τα Πάθη του Χριστού
, που μας έπαιρναν μαζί σε όλες τις εκκλησίες, τις Ακολουθίες, που μας έβαζαν
τα καλά μας!
Χτένισμα κομμωτηρίου κι αυτές, τα μπομπέ σκουλαρικάκια,
τσάντα ασορτί με το παπούτσι τους, τα θρυλικά ταγιέρ , να μυρίζουν όλες Γκερλέν
και βουρ!
Να πλακωνόμαστε με μάνες και γιαγιάδες για να μην φάμε
σοκολάτα γάλακτος , να γκρινιάζουμε γιατί δεν μας έδιναν να φάμε την ωμή γέμιση
όταν έφτιαχναν κουλούρια και τσουρέκια. Να γίνεται ο πανικός που λερώναμε τα
χέρια μας με τις μπογιές από τα αυγά…
Θα πάω να θυμηθώ όλα αυτά κι όλους που μου λείπουν… Καμιά
φορά όταν βρίσκω γιαγιά να μυρίζει Γκερλέν νομίζω πως είναι σα να βλέπω τις
δικιές μου!
Σας εύχομαι κι εσάς ένα «ταξίδι» στο παρελθόν.
Να σας θυμίσει ποιοι ήσασταν…
Να σας «ορίσει» ποιοι θα είστε από εδώ και εμπρός…
Τίνα Βάμβουρα
Παραδεχτείτε πως ψοφάτε για Γαϊτάνο !
