Με τα μέχρι τώρα δεδομένα μου ,
κι ελπίζω να μην έχω εκπλήξεις γιατί δεν μου αρέσουν , αυτό που βιώνουμε τώρα
δεν είναι πρόβα. Είναι μία η ζωή που ζούμε κι ευτυχώς, γιατί ειλικρινά δε θα
άντεχα άλλη.
Όποιος νομίζει πως μπορούμε να
την περάσουμε ανάλαφρα χωρίς να είμαστε σε καθημερινή μάχη με τους άλλους και
με εμάς, παρακαλείται να επικοινωνήσει άμεσα μαζί μου για να μου δώσει τα χάπια
του , μήπως πάρω κανένα να φτιάξω κεφάλι όταν αισθανθώ πως έχω τερματίσει... Αν
και μου αρέσει να βιώνω την πραγματικότητα και το συναίσθημα ωμά, χωρίς ουσίες
για να παίρνω το δίδαγμα. Ποτέ δεν ξέρεις όμως, και ποτέ μην λες ποτέ...
Διάβασα κάπου πως οι κυνικοί
είμαστε οι βαθιά ρομαντικοί που σπάσαμε. Ώπα λέω εδώ είμαστε, τράβα
χειρόφρενο, καλά τα λέει το παλικάρι. Αλλά μετά κάτι το ένα , κάτι το άλλο ,
ξέχασα να σημειώσω πού το είδα, ποιός το έγραψε και το παραθέτω έτσι, μόνο του,
σαν αγνώστου πατρός ένα πράμα, ας είναι...
Πάντως έχει δίκιο. Μην μου
αρχίζετε τις γλυκουλιές κάθε φορά που σας λέω να προσέχετε και να μην ρίχνετε
τις άμυνες, ποτέ και για κανέναν λόγο. Μην μου την πέφτετε πως έχω γίνει πιο
κυνική από ό,τι ήμουν. Εντάξει έγινα, αλλά μαγκιά μου. Υπήρξα κι εγώ ρομαντική
κι ήρθε η πραγματικότητα και κάτι «καλοί» άνθρωποι και μου έδειξαν τι πάει να
πει να είσαι ηλίθιος.
Γιατί είσαι ηλίθιος , όπως ήμουν
εγώ, όταν αφήνεσαι ανοιχτός , χωρίς άμυνες. Όταν εμπιστεύεσαι. Όταν δίνεσαι. Όταν
είσαι σίγουρος πως τίποτα και κανένας δε θα σε βλάψει. Πως όλα μπορείς να τα
χειριστείς, να τα αντέξεις. Να τα διορθώσεις. Να τα ξεπεράσεις.
Εγώ στο λέω και θα με θυμηθείς.
Δεν μπορείς. Όχι, δεν τα μπορείς όλα. Κάποια «χτυπήματα» αφήνουν για πάντα το
σημάδι τους είτε πάνω σου , είτε μέσα σου. Ακόμα και στους πιο δυνατούς. Θα σε
αλλοιώσουν. Κάποια «χτυπήματα» καλό είναι να μην τα φας εξ αρχής. Κάποια
πράγματα καλό είναι να μην τα ζήσεις.
Βαθιά μέσα σου ξέρεις καμιά φορά
ποιός πρέπει να έρθει πιο κοντά και ποιός όχι. Αλλά το αγνοείς. Ξέρεις ποιον
πρέπει , αν, και κατά πόσο πρέπει να
εμπιστευθείς , αλλά κι αυτό το προσπερνάς. Γιατί έχουμε μια τάση να
εξιδανικεύουμε τους άλλους. Επειδή νομίζουμε πως τους έχουμε ανάγκη.
Δεν έχεις κανέναν ανάγκη, παρά
τον εαυτό σου και το ένστικτό σου. Αλλά τον πραγματικό εαυτό σου. Αυτόν που να
μπορείς να εμπιστευθείς πως δε θα σε «κρεμάσει» κι αυτός.
Προσωπικά δεν εμπιστεύομαι πλέον
ούτε εμένα. Έτσι για να μην νομίζετε πως είμαι προκατειλημμένη μαζί σας. Ή με
τους άλλους. Ή με όλους. Μέσα κι εγώ! Όλοι ύποπτοι κι όλοι ένοχοι. Γιατί αν δεν
ήμουν εγώ άχρηστη , αν δεν «έμπαζε» η δική μου άμυνα , αν δεν έκανα εγώ
σαμποτάζ στο δικό μου ένστικτο, στον ίδιο μου τον εαυτό , ποιος θα μπορούσε να
με βλάψει;
Όλες εκείνες τις αναθεματισμένες
φορές που χαλάρωσα κι έδωσα ευκαιρίες κι είπα : «Δες κακίστρω, τώρα θα σε
διαψεύσουν οι άνθρωποι.» , μου γύρισε πίσω η μπούφλα με το «Πάρτα μωρή
άρρωστη...»
Γιαυτό σας λέω αγάπες μου,
προσοχή. Μη χαλαρώνετε. Ειδικά τώρα που σας έχει πιάσει κι η Άνοιξη και μου είστε
μελισσούλες , ζουζουνάκια κλπ Θα θρηνήσουμε θύματα... Δε θέλει πολύ η γύρη να
φέρει και το αλλεργικό σοκ.
Οι άνθρωποι δυστυχώς σε όλους
τους τομείς κοιτούν, μετρούν, σέβονται , φοβούνται, υπολογίζουν , θέλουν (βάλτε
όσα ρήματα γουστάρετε) αυτούς πους έχουν εικόνα - εμφάνιση ,άνεση, εγωισμό,
σταρχιδισμό , που τους εκμεταλλεύονται και που είναι και θεριά ανήμερα για να γίνει
αυτό που θέλουν αν το φέρει η περίσταση. Αν μου πάτε ήπια, γλυκά, ρομαντικά,
ανιδιοτελώς και με τάση «ποιά θυσία να κάνω εγώ για σένα» , θα φάτε τόσες
κατραπακιές που θα βάλετε και στην τράπεζα για τα δισέγγονα.
Σηκώστε παράστημα. Θολώστε μάτι.
Πάρτε τα με τον εαυτό σας που βλακωδώς αφήνεστε σε συναισθήματα και γίνεστε
έρμαιο. Κρίση, σωστή κρίση. Κρατήστε αποστάσεις. Να παίζουν όλοι με την πλάτη
στον τοίχο. Καλύτερα να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο. Ακόμα κι αυτοί που κάποτε
ήταν «άκακοι», «ακίνδυνοι» μόλις σας δουν και μαλακώσετε , μόλις σας νομίσουν
δεδομένους ετοιμάζονται να «χτυπήσουν»...
Λυπάμαι ειλικρινά που δεν μπορώ
να σας πως κάποια μέρα θα παραδώσετε την καρδιά σας στα χέρια κάποιου ή την
«πανοπλία» σας ή την φιλία σας να σας την φυλάει και θα είστε ήσυχοι πως η «μάχη»
έχει τελειώσει και θα ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι καλά από εκεί και πέρα. Γιατί
εκείνη την μέρα σημαίνει πως μάλλον θα έχουμε αλλάξει Διάσταση...
Ένα θα σας πω με σιγουριά, μην
εμπιστεύεστε κυρίως τον εαυτό σας. Μην βρίσκετε δικαιολογίες. Δείτε την ωμή
πραγματικότητα. Στην ανάγκη του να αγαπήσει και να αγαπηθεί σας κάνει το
μεγαλύτερο σαμποτάζ...
Τίνα Βάμβουρα
