Μέχρι να τα ξαναπούμε

Κλείνει σήμερα ένας μήνας από τότε που πέρασες την Γέφυρα.
Διάβασα κάπου πως τα σκυλιά ποτέ δεν πεθαίνουν, κοιμούνται για πάντα στις καρδιές μας μέχρι να περάσουμε κι εμείς την Γέφυρα και να ξανασυναντηθούμε.
Κοιμήσου λοιπόν , ελπίζω ήσυχα. Κι εγώ να ξέρεις προσπαθώ. Μόνο να καμιά φορά δεν αντέχω ακόμα και όταν έρχονται κατά πάνω μου αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα και τα χαϊδεύω κλαίω.
Θα προσπαθήσω κι άλλο...
Να μην κλαίω.
Αλλά αυτό το να μην μου λείπεις δεν γίνεται.
Ένα τόσο μικρό πλασματάκι άφησες τόσο τεράστιο κενό.