Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Ευλογημένες απώλειες




Καμάρια μου καλή χρονιά, υγεία, τύχη, φράγκα, αγάπες και τα ρέστα! Με ρωτάτε μερικοί (να το κοιτάξουμε μην σας αφήσει κουσούρι που θέλετε κι άλλες μπαρούφες στον κόσμο αυτό...) , τι έπαθα και δεν γράφω. Δε γράφω , γιατί υπάρχω... Το έχουμε ξαναπεί όποιος δεν ζει, γράφει...
                                       Αλλά αφού τα ζητάει το κορμί σας και με αφορμή κάτι συζητήσεις με φιλαράκια τον τελευταίο καιρό που με έχουν κάνει έξω φρενών, ας γράψω γρήγορα δυο κουβεντούλες.
                                       Τι ομαδικός μαζοχισμός είναι αυτός να θέλετε να επιμένετε σε απίστευτα ανθρωπάρια-νάρκισσους-τενεκέδες ξεγάνωτους που ο μόνος σκοπός της ζωής τους είναι να ρίχνουν τους άλλους για να φαίνονται «ψηλότεροι» και καλύτεροι; Που αρέσκονται στο να παίζουν παιχνίδια με το μυαλό και τις ψυχές των άλλων, γιατί δεν λειτουργεί καλά το «εξάρτημα» του σώματός τους με το οποίο παίζανε όλη μέρα και το χαλάσανε... Κι εσείς κάθεστε και παίζετε μαζί τους. Και χαλιέστε. Και κάνετε αναλύσεις των αναλύσεων. Αναλύεται μωρέ ο ηλίθιος;  Και σας χρησιμοποιούν οι ηλίθιοι!
                                       Πουλάκια μου καλά, τι στρατηγικές οργανώνετε με δαύτα τα υποκείμενα; Πόσα πτυχία και μάστερ θέλει να καταλάβεις πως δεν είναι ούτε ενδιαφέρον, ούτε αγάπη όταν ο άλλος σε μειώνει , σε παιδεύει , σε πληγώνει και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο!
                                       Όταν αγαπάμε (με όποια αγάπη κι αν είναι αυτή, αδερφική, φιλική, συντροφική, γονεϊκή) , αλλά αληθινή, κοιτάμε να προστατεύσουμε, να τα δώσουμε όλα , να κάνουμε κάθε θυσία!
                                       Σε ποιόν που αγαπάει έρχεται αυθόρμητα να βασανίσει τον άλλον; Σε αυτόν που είναι απόλυτα ψυχικά διαταραγμένο τσογλάνι του κερατά! Που έχει θέματα και τα βγάζει απάνω σας! Κι από αυτό να φύγετε! Άμεσα!
                                       Δεν είναι αγάπη με πείσματα, είναι κακία αυτή που σας μειώνει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση, που ήδη είχατε χαμηλή. Ναι, λυπάμαι που το λέω. Αλλιώς, αν σας αγαπούσατε πραγματικά, αν είχατε αυτοεκτίμηση κι αυτοπεποίθηση δε θα ανεχόσαστε καμιά συμπεριφορά που δε σας τιμούσε όσο έπρεπε. Τα έχω πάθει κι έχω μάθει και γιαυτό μιλάω με θράσος.
                                       Δεν έχει δεύτερες ευκαιρίες επίσης! Αν την πρώτη φορά σταθήκατε τυχεροί και δε σας πάτησε το τραίνο, μην ξαναξαπλώσετε πού να πάρει και να σηκώσει! Όποιος προσπάθησε να σας βλάψει μία, θα ξαναπροσπαθήσει! Θα του έχετε δώσει την ευκαιρία να έρθει καλύτερα προετοιμασμένος και να σας ξεκάνει!
                                       Μην ακούτε δικαιολογίες τύπου : δεν το ήθελα, πάνω στα νεύρα μου κτλ... Όταν χάνει τον έλεγχο ο άλλος φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρας. Τότε δείχνει τι θα έκανε πραγματικά... Στα ήσυχα και με την κοστουμιά και το ταγιέρ, όλες κύριοι και κυρίες είμαστε... Στα δύσκολα γίνεσαι ασπίδα για τον άλλον ή τον κάνεις στόχο;
                                       Κι όσοι ζητάτε δεύτερες ευκαιρίες , να φροντίζατε να μην φτάνατε σε αυτό το σημείο! Άλλοι δεν είχαν ούτε μισή ευκαιρία! Να μην βασανίζετε, χειραγωγείτε, χρησιμοποιείτε, παιδεύετε ανθρώπους, τους κάνετε μαύρη την ζωή κι όταν περάσει η μπογιά σας ή τελειώσουν τα κουράγια σας ή οι καβάντζες σας επιστρέφετε στα σίγουρα...
                                       Μπορεί να υπάρχει η συγχώρεση για να συνεχίζουμε στην ζωή, αλλά υπάρχει και η μνήμη και φυσικά η εμπιστοσύνη ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν ξανακερδίζεται άπαξ και χαθεί.

Αν κάποιος λοιπόν ξαναγυρίσει στην ζωή σου και σε ρωτήσει αν μπορείς να τον ξαναγαπήσεις πες όχι! Κάνε χάρη στον εαυτό σου! Κάποιες απώλειες είναι ευλογία!







Τίνα Βάμβουρα